Για όσους δεν το γνωρίζετε, δεν το θυμάστε αλλά και όσους το ξέρετε, είμαι βαπτισμένη Αγγελική και γιορτάζω σήμερα ανήμερα του Ευαγγελισμού! Πρώτα όμως θα ήθελα να πως καθιερώθηκε το Άντζυ. Αν και θα προτιμούσα να μην είχε καθιερωθεί, μια χαρά ωραίο όνομα το Αγγελική, όμως μετά από 31 χρόνια απλά το έχω συνιθίσει. Στην πόλη που μεγάλωσα, σύμφωνα με τη μαμά μου γιατί προσωπικά δε θυμάμαι, όταν άκουγαν ότι με λένε Αγγελική αμέσως με φώναζαν με κάποιο υποκοριστικό, π.χ. Κική, Αγγέλω, Κούλα... Έτσι από κάποια στιγμή και μετά η μητέρα μου όταν ρωτούσαν πως με λένε έλεγε απλά Άντζυ και επεξήγηση δεν έδινε. Τώρα γιατί γιορτάζω του Ευαγγελισμού είναι άλλο θέμα. Βασικά έτσι γιόρταζε η γιαγιά μου της οποίας έχω το όνομα, οπότε πριν 31 χρόνια ... [ Read more.. ]

Είναι αρχές Οκτώβρη (2015), ένα κλασσικό πρωινό, από αυτά που σηκώνομαι γιατί κάποιος μπόμπιρας ξύπνησε. Ζωή να έχουν, δε χρειάζομαι ξυπνητήρι τέτοιες ώρες που ξυπνάνε! Αφού χουζουρέψαμε όλοι μαζί έφτασε η ώρα που μπαίνω στο μπάνιο! Κάποτε έτρεχα γιατί αργούσα να ξυπνήσω κι έπρεπε να ετοιμαστώ για το γραφείο και να φύγω γρήγορα πριν με πιάσει η κίνηση στο δρόμο. Τώρα τρέχω γιατί πόση ώρα να τους αφήσω μόνους τους σε αυτές τις ηλικίες (2,5 και 5 μηνών). Όμως αυτό το πρωί ήταν λίγο διαφορετικό και μπορούσα να 'κλέψω' λίγο χρόνο μιας και στο σπίτι βρισκόταν και ο μπαμπάς! Και πριν προλάβει να ηχήσει στα αυτιά μου το 'μαμά' ρίχνω κρύο νεράκι στο πρόσωπο και με κοιτάω στον καθρέπτη καλά καλά! Κλασσική κίνηση για μένα το πρωί! Έτσι να με ... [ Read more.. ]

Ευχαριστώ, παρακαλώ, συ(γ)γνώμη... Τρεις λέξεις με τόσο μεγάλη σημασία που όμως ή δε χρησιμοποιούμε καθόλου ή χρησιμοποιούμε από συνήθεια και όχι επειδή κατανοούμε το νόημα και τη σημασία τους. Αναρωτιέμαι λοιπόν, όταν δεν τις 'νιώθουμε' εμείς οι ίδιοι αυτές τις έννοιες, πως έχουμε την απαίτηση από τα παιδιά μας να τις νιώθουν? Ή μας αρκεί να τις λένε από συνήθεια? ... [ Read more.. ]