Με τα κέικ πάντα είχα ένα θέμα. Βασικά στο ψήσιμο. Έκανα αρκετές προσπάθειες μέχρι να βρω τη θερμοκρασία και το χρόνο για να είναι ακριβώς όπως τα θέλουμε. Συνταγή σας είχα ξαναδώσει για κέικ πορτοκάλι, όμως ανακαλύπτοντας αυτή τη νέα, απλή και τόσο νόστιμη συνταγή, θα αργίσω να ξανακάνω την παλιά νομίζω.
Πριν λίγες ημέρες ήταν η γιορτή του συζύγου και μετά την τούρτα με κρέπες στα γενέθλιά του, δε γινόταν να μην ετοιμάσω πάλι εγώ το γλυκό. Ρωτάω λοιπόν το βοηθό μου, τον Άγγελο, ποιον άλλο? Τι γλυκό θέλει να ετοιμάσουμε. Έχει μια μανία με τις τούρτες – όχι τόσο να τις τρώει όσο στο να τις βλέπει – οπότε και μου λέει τούρτα. Ναι αλλά τι τούρτα? Μινιόν μου λέει. Αγαπημένοι ήρωες το τελευταίο διάστημα. Σκέφτομαι, γιορτή ενήλικα και τούρτα μινιόν? Ε και τι έγινε? Έτσι για να χαρούμε. Αρχίζουμε λοιπόν να ψάχνουμε στο ίντερνετ και πέφτουμε πάνω σε ένα μινιόν τύπου σούπερμαν. Ωωωωω μαμά ατό ατό ατό.
Αυτό λοιπόν έγινε η φώτο που βλέπαμε κάθε μέρα και με ρωτούσε πότε θα τη φτιάξουμε! Φτάνουν και οι ζαχαρόπαστες και μας μένουν δυο μερούλες για να πιάσουμε δουλειά. Το ιδανικό για μένα θα ήταν ένα κέικ πορτοκάλι, αλλά η συνταγή που χρησιμοποιούσα ως τώρα δεν ήταν και η πιο εύκολη οπότε άρχισε και πάλι το ψάξιμο. Και πέφτω σε αυτή που θα σας δώσω πιο κάτω. Κι ευτυχώς το πείραμα πέτυχε. Γιατί με το που το έβγαλα από το φούρνο και δοκίμασε ο Άγγελος έκανε όπως ποτέ άλλοτε με κέικ.
Τη μια μέρα λοιπόν ετοιμάσαμε τα κέικ. Ετοίμασα 4 στρογγυλά κομμάτια διαμέτρου 15 πόντων. Την επόμενη ημέρα άρχισε το στήσιμο. Μόλις ο μικρούλης μας πήρε το μεσημεριανό του υπνάκο αρχίσαμε δουλειά. Δεν πρόλαβα καλά καλά να πω ξεκινάμε κι άρχισε να σέρνει την καρέκλα για να φτάνει στον πάγκο. Ξεκινήσαμε στήνοντας τα κέικ, κέικ, πραλίνα φουντουκιού, κέικ, πραλίνα φουντουκιού, κέικ. Ευτυχώς χρειαστήκαμε μόνο τα τρία, το τέταρτο το τσακίσαμε τα δυο μας με πραλίνα φουντουκιού. Ύστερα άρχισαν τα καλά! Να ανοίγουμε τις ζαχαρόπαστες με τον πλάστη, να κοιτάμε ξανά και ξανά τη φώτο και να βάζουμε. Μαμά ξέχασες τη ζώνη, μαμά τη μπέρτα πότε? Ρε μαμά χέρια… Το καταευχαριστηθήκαμε! Το μόνο μας άγχος ήταν μην ξυπνήσει το μικρό μας σουσήκι (σκουλήκι) γιατί δε στέκεται πουθενά. Και το αποτέλεσμα μας δικαίωσε και οπτικά και γευστικά!
Φυσικά σαν κάθε σωστό πάρτυ, κρεμάσαμε σημαιάκια στα χρώματα του σούπερ μινιόν (κίτρινο, μπλε, κόκκινο), κρεμάσαμε μπαλόνια και κορδέλες στα ίδια χρώματα. Α! είχαμε και πινιάτα!!!! Ένα τεράστιο μπαλόνι, που φούσκωσα ολομόναχη γεμάτο λιχουδιές!! Ξέχασα και τις στέκες της τελευταίας στιγμής, μινιόν κι αυτές από χαρτόνι. Το πιο γρήγορο θεματικό πάρτυ που έχω ετοιμάσει! Και φυσικά το καταευχαριστηθήκαμε όλοι!!!
Συνταγή
Υλικά:
175γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου
175γρ. ζάχαρη άχνη
3 αυγά
1 κ.γ εκχύλισμα βανίλιας (εγώ έβαλα με άρωμα πορτοκάλι)
175γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
1 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
Εκτέλεση:
Χτυπάμε το βούτυρο και τη ζάχαρη στο μίξερ μέχρι το μίγμα να γίνει αφράτο. Προσθέτουμε τα αυγά ένα ένα και ανακατεύουμε χωρίς να σταματήσουμε. Προσθέτουμε τη βανίλια και ανακατεύουμε για δυο λεπτά ακόμη. Στη συνέχεια ρίχνουμε το αλεύρι αφού το έχουμε κοσκινίσει και το μπέικιν πάουντερ. Ανακατεύουμε απαλά με κουτάλι και ρίχνουμε το μίγμα σε φόρμα* που της έχουμε απλώσει αντικολλητικό χαρτί. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 20-25 λεπτά.
Προσωπικά το έψησα στους 190 για 20 λεπτά, είδα ότι είναι έτοιμο τρυπώντας με το μαχαίρι.
* Χρειάζονται δυο φόρμες 18άρες.
(τη συνταγή τη βρήκα στο βιβλίο ζαχαροπλαστικής step by step)
[inlinkz_linkup id=605011 mode=1]
