Πρόσφατα ο Άγγελος άρχισε να τρελαίνεται όχι μόνο για παραμύθια αλλά και για μυθολογία. Μια μέρα που μου ζήτησε να του πω μια ιστορία, δικιά μου, δεν είχα διάθεση να αυτοσχεδιάσω. Τότε σκέφτηκα να του πω μια περίληψη από τον Τρωικό πόλεμο (τελευταία έχει μια πόρωση με μάχες, ιππότες, σπαθιά) και την επιστροφή του Οδυσσέα στην Ιθάκη (θεώρησα πως η περιπέτεια και τα όσα πέρασε – άλλο που δε θυμόμουν ούτε τα μισά – θα του φαίνονταν συναρπαστικά). Ναι οκ αφού διάβασα τα βιβλία, έχω να παραδεχτώ ότι τα είπα πολύ περιληπτικά, όμως αυτά που είχα πει τον έκαναν να θέλει να πάρουμε τα βιβλία για να τα διαβάσουμε αναλυτικά.
Ένιωσα πολύ τυχερή που η ελληνική μυθολογία είναι τόσο πλούσια! Άρχισα λοιπόν το ψάξιμο… Τι βιβλία να πάρω και μάλιστα για 3+? Κάτι να είναι περιποιημένο, σχετικά εύκολο όταν θα το διαβάζουμε, όχι πολύ μεγάλο, ενδιαφέρον, με όμορφες εικόνες. Κάτι ολοκληρωμένο από όλες τις απόψεις. Κατέληξα στη σειρά Η πρώτη μου Μυθολογία του συγγραφέα Φίλιππου Μανδηλαρά, με εικονογράφηση από τη Ναταλία Καπατσούλια, των εκδόσεων Παπαδόπουλος.
Η σειρά όπως αναγράφεται και στο κάθε βιβλίο είναι για παιδάκια ηλικίας 4+. Ο Άγγελος είναι σχεδόν 3,5 και τα πρώτα που έχουμε τα έχει λατρέψει ήδη. Βέβαια εμείς όπως και με όλα τα παραμύθια, τα διαβάζουμε και στη συνέχεια τα συζητάμε, τα αναλύουμε, χαζεύουμε τις εικόνες. Τα βιβλία αυτά έτσι όπως είναι δομημένα με στιχάκια είναι ακόμη πιο εύκολα για συζήτηση, οπότε αν κάποια λέξη είναι άγνωστη ή κάποιο νόημα λίιιγο πιο δύσκολο το συζητάμε αμέσως. Με τις εικόνες επίσης έχει ενθουσιαστεί, πράγμα πολύ σημαντικό για παιδάκι που το μυαλό του είναι το τι θα δει, πως θα το δει, τι χρώματα θα έχει για να ενθουσιαστεί ή να βαρεθεί και να μη θέλει ξανά να ασχοληθεί με το κάθε βιβλίο.
Επίσης με προβλημάτισε από ποια έπρεπε να ξεκινήσω, η σειρά είναι ολοκληρωμένη αλλά εγώ έπρεπε να επιλέξω αυτά που θα του έκαναν κλικ οι ιστορίες τους για την ηλικία του. Εννοείται κάτι για τον Οδυσσέα μιας και από αυτόν έγινε η αρχή. Οπότε Το ταξίδι του Οδυσσέα και Ο Οδυσσέας στην Ιθάκη ήταν δεδομένα. Έπειτα σκέφτηκα και τον Δούρειο Ίππο γιατί τον είχε λατρέψει από την αφήγηση που του είχα κάνει κι όλο με ρωτούσε σχετικά. Τον Ποσειδώνα το θεό της θάλασσας, γιατί μια λατρεία στη θάλασσα την έχουμε οικογενειακώς για πολλούς και διάφορους λόγους. Και τέλος, για την ώρα Το Δαίδαλο και τον Ίκαρο γιατί επίσης του είχα πει την ιστορία και τη βρήκε περίεργη και τρελή.
Και κάπως έτσι ένας νέος κόσμος ξεκίνησε για τον ‘Αγγελο, αυτός της μυθολογίας και είναι ξετρελαμένος. Κάθε φορά που διαβάζουμε ξανά και ξανά κάποιο βιβλίο, μου ζητάει και κάποιο ακόμη από αυτά που δεν έχουμε.
