Πω πω σαν ψέματα μου φαίνεται, 8.5 χρόνια σχέσης, 8 χρόνια συγκατοίκησης, 3 χρόνια γάμου και 2 παιδιά!!! Φοβερό μου φαίνεται… Και να φανταστείτε αν με ρωτούσες κάποτε πότε θα παντρευτώ και θα κάνω παιδιά σου έλεγα μετά τα 30-33. Είχα φοβία λόγω του χωρισμού των δικών μου… Μια φοβία που μάλλον ξεπέρασα αφού στα 30 μου είμαι όχι μόνο παντρεμένη αλλά και μαμά 2 παιδιών. Πω πω… Το λέω και δε μπορώ να το πιστέψω, είμαι μαμά 2 παιδιών…!
Η σημερινή μέρα όμως ανήκει στη μαμά και το μπαμπά… που όπως φαίνεται θα αργήσουν να γιορτάσουν επέτειο μόνοι τους μιας και από την πρώτη βρισκόμασταν ήδη με ένα μωρό..! Αλλά για μένα δεν έχει σημασία να γιορτάζει κάποιος μια φορά το χρόνο! Σημασία έχει να είμαστε καλά και τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου και να χαιρόμαστε για αυτή τη μία κάνοντας ανασκόπηση και στη μέρα του γάμου αλλά και στις μέρες μετά από αυτή.
Ας πούμε εγώ νιώθω σα να γιορτάζω κάθε φορά που κατεβαίνω να ετοιμάσω πρωινό και βρίσκω τριαντάφυλλα να με περιμένουν! Ή το μισάωρο που αφιερώνουμε αργά το βράδυ ο ένας στον άλλο. Ή και τώρα που έχω ακόμη κάποια κιλά από την εγκυμοσύνη αλλά ο άντρας μου με βρίσκει όμορφη! κάτι τέτοιες στιγμές είναι στιγμές χαράς και γιορτής και δεν έχουν ημερομηνία αλλά έχουν συχνότητα.
Με αφορμή αυτή την ημερομηνία λοιπόν απλά αφιερώνω ένα άρθρο στον άντρα μου, που βέβαια θα μπορούσα να το είχα κάνει οποιαδήποτε άλλη μέρα και δεν το έκανα.
Αυτή την περίοδο είμαι πολύ φορτισμένη συναισθηματικά και όλο βουρκώνω βλέποντας τα 2 μικρά μας αντράκια. Το πρώτο ευχαριστώ πάει λοιπόν για τα 2 αυτά δώρα που έχουμε κάνει ο ένας στον άλλο παράλληλα με 8.5 χρόνια όμορφων στιγμών και φυσικά κάποιων τσακωμών και διαφωνιών. Αυτό όμως που μένει έχει γλυκιά γεύση και μακάρι να έχει για πολλά χρόνια ακόμη…
Ξεκίνησα να γράφω έχοντας στο μυαλό μου πάρα πολλά… Είναι όμως ξημερώματα και δε μπορώ να λειτουργήσω άλλο.
Χρόνια μας πολλά λοιπόν και καλά!!!!
Κι όποιος θέλει μπορεί να δει και την περσινή μου ανάρτηση που την είχα αφιερώσει περιγράφοντας την ημέρα του γάμου!!
 |
 |
 |
