Θυμάμαι ήταν Δεκέμβρης του 2009 και ο άντρας μου, ο τότε φίλος-συγκάτοικος, μου μιλούσε για μια έκλπηξη-δώρο που μου ετοίμαζε για τις γιορτές. Συνέχεια κάτι ανέφερε αλλά μόνο και μόνο για να με τσιτώνει μιας και είμαι και αρκετά περίεργη και δεν αντέχω την αναμονή.
Σιγά σιγά όλο και κάτι μου ανακοίνωνε αλλά όχι και πολλά πράγματα. Κάποια στιγμή λοιπόν ανέφερε πως ήταν ταξίδι και θα έπρεπε να ετοιμάσω βαλίτσα με ρούχα για πολύ κρύο. Τέλεια θα περνούσαμε την Πρωτοχρονιά σε ένα κρύο μέρος! Σε ποιο καλέ…?
Οι μέρες περνούσαν βασανιστικά, ετοίμασα τη βαλίτσα μου αλλά δε μπήκαμε στο αυτοκίνητο να πάμε. Ήρθε η μαμά του για να μας πάει στο αεροδρόμιο. Τρελή χαρά εγώ γιατί παρόλο που είχα ταξιδέψει αρκετά στην Ευρώπη ήταν πάντα οδικώς. Πρώτη φορά λοιπόν σε αεροπλάνο, ουάου και ξανά ουάου. Μπροστά λοιπόν στη χαρά μου για την πτήση, το μέρος ερχόταν σε δεύτερη μοίρα! Καλέ πτήσεις εξωτερικού, ούτε που το πρόσεξα! Ντροπή…
Κι εκεί που με τραβάει βίντεο κι εγώ δεν ξέρω πως να αντιδράσω από τη χαρά μου να σου κι ένα φιλικό ζευγάρι! Διπλό, τριπλό, τετραπλό χτύπημα…. Η μία έκλπηξη μετά την άλλη… Αλλαγή του χρόνου λοιπόν στην Πράγα! Και γίνεται το check in και η επιβίβαση κι εμένα η καρδιά μου χτυπάει σα μικρού παιδιού. Τι να πω για την απογείωση, ξετρελάθηκαααααα. Σε όλη την πτήση κοιτούσα μέσα, εξω, γύρω γύρω, περιεργαζόμουν τα πάντα.
Φτάνουμε, μας παραλαμβάνουν και μας μεταφέρουν στο ξενοδοχείο. Και οι εκπλήξεις συνεχίζονται. Πεντάστερο ξενοδοχείο με φοβερό-τρομερό-εντυπωσιακό χώρο υποδοχής. Πάμε στο δωμάτιο άλλη χλίδα εκεί!!! Γενικά στις διακοπές δε δίνω έμφαση στη διαμονή, προτιμώ κάτι απλό και καθαρό γιατί ουσιαστικά το δωμάτιο το χρησιμοποιούμε για μπάνιο και ύπνο, οπότε τώρα είχα ζαλιστεί!!!!!!! Κρεβατάρα τεράστια, ψηλή, με ένα σωρό μαξιλάρια. Έπαιρνα φόρα και πηδούσα πάνω στο κρεβάτι για να βουλιάζω και να πετάγομαι στον αέρα. 24 χρονών, το επέτρεπε και η ηλικία καλά και τώρα τα ίδια θα έκανα, χαχαχα!! Μπάνιο με μάρμαρα και χρυσές βάνες, θερμαινόμενα πατώματα, να κάνεις μπάνιο και να ακούς τη μουσική που είχες στο δωμάτιο!!!!!!!!!
Από φαγητό επίσης τέλεια, να μην ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις!
Τις επόμενες ημέρες τις περάσαμε με κάποιες ξεναγήσεις και βόλτες, ψώνια και μπύρες! Πω πω πόσο διαφορετικά όταν δεν έχεις παιδί! Βέβαια είχε και πολύ κρύο, δεν κυκλοφορούσες χωρίς γάντια και σκούφο. Τα βράδια ξενυχτούσαμε και μέχρι τις 1:30 στην καλύτερη που μας έδιωχναν από τις μπυραρίες γιατί έκλειναν!
Φτάνει παραμονή Πρωτοχρονιάς και αποφασίζουμε να μην κάνουμε ρεβεγιόν στο ξενοδοχείο αλλά να βγούμε έξω για φαγητό και αλλαγή να κάνουμε γυρνοβολώντας στους δρόμους! Παραγγέλνουμε και λίγο πριν έρθει το φαγητό και αλλάξει ο χρόνος λέει ο άντρας μου ήρθε η ώρα, Γιώργο βγάλε την κάμερα. Τον έβλεπα σαστισμένο και αμήχανο αλλά που να πάει το μυαλό μου…. Καλέ ναι, πρόταση γάμου!!! Που να φανταζόμουν ότι το αεροπλάνο, το μέρος, το πολυτελές ξενοδοχείο θα ήταν οι μικρές εκπλήξεις!!! Όλο το μαγαζί μας κοιτάει και εγώ έχω μείνει παγωτό. Βλέπω το βίντεο και είμαι κατακόκκινη από ντροπή. Ε να πεις όχι, δε γίνεται!!!! Και μέσα σε όλα αυτά εκείνη τη στιγμή έπαιζε αγαπημένο μας τραγούδι, εντελώς τυχαία!
Τι να πω για το μετά, άλλαξε ο χρόνος, γυρνούσαμε στους δρόμους ανάμεσα σε τόσο άλλο κόσμο, εγώ ήμουν πιο μεθυσμένη και από αυτούς που έπιναν!! Γυρίσαμε πόσα μαγαζιά και μπυραρίες μέχρι που πάλι άρχισαν να μας διώχνουν! στους δρόμους είχαν βγει καθαριστές και μάζευαν τα σπασμένα μπουκάλια και σκουπίδια σα να σου έλεγαν το πάρτυ τελείωσε, κάπου γύρω στις 3:30-4 αλλά τι σημασία είχε για μένα…!
Μετά από 2 ημέρες επιστρέψαμε στην Αθήνα και μέχρι πέρυσι ήταν το καλύτερο ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς που είχα κάνει. Από πέρυσι και έπειτα προστίθενται και νέα ρεβεγιόν που θα μου μένουν αξέχαστα αφού πέρυσι κρατούσα αγκαλιά και το μικρό και το μεγάλο μου αντράκι!!!
