Θυμάμαι μόλις επιστρέψαμε από το μαιευτήριο, με το που έκλαιγε ο μπομπιράκος, άρχιζα να τρελαίνομαι και να αναρωτιέμαι, θέλει φαγητο; θέλει αλλαγή πάνας; πονάει; τι στο καλό θέλει;;;;
Με την “εμπερία” των πρώτων ημερών!!!!!! κατάλαβα ότι πιθανόν να μην είναι γκρινιάρικο μωρό. Με το που έκλαιγε, ήθελε, συνήθως, β… – γάλα δηλαδή.Περνώντας οι εβδομάδες, επιβεβαιώθηκα. Γκρίνιαζε μόνο αν πεινούσε ή αν ήταν λερωμένος και δεν τον είχα καταλάβει. Ακόμη και στους κολικούς του, δεν έκλαψε. Τον θυμάμαι χαρακτηριστικά πως βογγούσε στον ύπνο του, ούτε ξυπνούσε, ούτε έκλαιγε.Στους 4 μήνες άρχισε να γκρινιάζει μόλις τον άφηνα αρκετή ώρα μόνο του και ήθελε παρέα – πράγμα σπάνιο για μένα, αφού όλη μέρα είμαι από πάνω του!Λίγο πιο μετά, λόγω ότι δε μπορούσε να μπουσουλήσει και εκνευριζόταν κάποιες στιγμές που δε μπορούσε να φτάσει το παιχνίδι που έβλεπε τόσο κοντά, αλλά για αυτόν ήταν τόσο μακριά!Πλέον, 5 μηνών, γκρινιάζει κάτι μεσημέρια γιατί έχουμε έτοιμα δοντάκια για σκάσιμο, αλλά δε σκάνε τα άτιμα.
Με την “εμπερία” των πρώτων ημερών!!!!!! κατάλαβα ότι πιθανόν να μην είναι γκρινιάρικο μωρό. Με το που έκλαιγε, ήθελε, συνήθως, β… – γάλα δηλαδή.Περνώντας οι εβδομάδες, επιβεβαιώθηκα. Γκρίνιαζε μόνο αν πεινούσε ή αν ήταν λερωμένος και δεν τον είχα καταλάβει. Ακόμη και στους κολικούς του, δεν έκλαψε. Τον θυμάμαι χαρακτηριστικά πως βογγούσε στον ύπνο του, ούτε ξυπνούσε, ούτε έκλαιγε.Στους 4 μήνες άρχισε να γκρινιάζει μόλις τον άφηνα αρκετή ώρα μόνο του και ήθελε παρέα – πράγμα σπάνιο για μένα, αφού όλη μέρα είμαι από πάνω του!Λίγο πιο μετά, λόγω ότι δε μπορούσε να μπουσουλήσει και εκνευριζόταν κάποιες στιγμές που δε μπορούσε να φτάσει το παιχνίδι που έβλεπε τόσο κοντά, αλλά για αυτόν ήταν τόσο μακριά!Πλέον, 5 μηνών, γκρινιάζει κάτι μεσημέρια γιατί έχουμε έτοιμα δοντάκια για σκάσιμο, αλλά δε σκάνε τα άτιμα.
Είμαι περίεργη να ανακαλύψω και τους υπόλοιπους λόγους που θα αρχίσουμε να γκρινιάζουμε….
