Λοιπόν λοιπόν λοιπόν έφτασε και για εμάς αυτό που τόσο καιρό διαβάζω αλλά δεν είχα ζήσει! Μάζωξη σε σπίτι, με μαμάδες, μπαμπάδες, παιδιά-μωρά! Τα 2α γενέθλια της Μυρτώς! Χαρούμενη πολύ μόλις έμαθα ότι είμαστε καλεσμένοι στο πρώτο πάρτυ για τον Άγγελο! Βγήκα στα μαγαζιά, ψώνισα το δωράκι και περίμενα πως και πως λες και ήταν δικά μου γενέθλια!
Ντύθηκα, στολίστηκα – όχι δεν έγινα λατέρνα – αλλά περιποιήθηκα αρκετά τον εαυτό μου, είχα έξοδο βλέπετε – χαχαχα! Έντυσα και το μικρό μου, τι φοβερό αντράκι που έχω – αν δεν παινέψεις το σπίτι σου..! Φτάσαμε πρώτοι οπότε όλα καλά. Αρχίσαμε να παίζουμε μιας και όλα τα παιχνίδια ήταν καινούρια για εμάς και είχε πολύ ενδιαφέρον – άδικα ανησυχούσα που δεν κοιμηθήκαμε το μεσημέρι!
Σιγά σιγά άρχισαν να έρχονται και άλλοι γονείς με τα παιδάκια τους και ξαφνικά παθαίνω σοκ. Νιώθω να είμαι περικυκλωμένοι από μαμάδες, μπαμπάδες και μωρά! Μαμάδες που κλασσικά επειδή δε γνωρίζονται – αλλά και να γνωριζόντουσαν τι θα άλλαζε – μιλάνε η καθεμία για το μικρό της, μπαμπάδες που ψιλοκάνουν το ίδιο γιατί τελικά είναι πολύ χαζομπαμπάδες, ξεφεύγουν όμως που και που και μωρά που παίζουν ή είναι σε κάποια αγκαλιά!
Τα υπόλοιπα ήταν όπως τα περίμενα, ωραίο φαγητό και γλυκό, δώρα πολλά και φωνές, πολλές φωνές! Όλες οι φάτσες γύρω μου, μικρές και μεγάλες δείχνουν ευτυχισμένες. Ότι προβλήματα και να έχει ο καθένας τα έχει βάλει στην άκρη για λίγο.
Α! και ένα ευτράπελο! Έρχεται η τούρτα, λέμε το κλασσικό τραγουδάκι, σβήνει η μικρή το κεράκι όλα καλά! Όλα καλά μέχρι που – ευτυχώς – είπαμε να δούμε το βιντεάκι που τραβήχτηκε, το οποίο όμως δεν είχε τραβηχτεί γιατί ο “κάμεραν μαν” δεν είχε πατήσει το κουμπί!! Έτσι πήγαμε μια επανάληψη της διαδικασίας με τη μικρή να το απολαμβάνει που θα ξαναέσβηνε τα κεράκια!!
Άντε τώρα και στο δικό μας πάρτυ γενεθλίων, υπομονή 3 μήνες έχουν μείνει..!
