Από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου άκουγα συνέχεια συζητήσεις περί ηλικιών και πόσο ενοχλεί τις γυναίκες και και και… Και ναι κορόιδευα! Κορόιδευα τόσο που μου έλεγαν, θα έρθει και η ώρα σου και τότε να σε δούμε και σένα…
Έφτασε λοιπόν η ώρα μου! Ετών 30 και μάλιστα κλεισμένα!! Πως νιώθω? Όπως και τις προηγούμενες χρονιές. Ίσως λίγο πιο παράξενα αλλά μάλλον επειδή δίνουμε πολύ σημασία. Ένα νούμερο είναι! Είμαι πιο καλά από ποτέ, έχω ζήσει πιο πολλά από ότι όταν ήμουν 20 ή 25. Αντιλαμβάνομαι πιο πολλά – αν και αυτό δεν είναι πάντα καλό!!! Μέσα μου όμως νιώθω ακόμη μικρή..
Μα πως με ένα παιδί 2 χρονών και ένα να έρχεται? Ναιιιιι μέσα από τα παιδιά, γινόμαστε πάλι παιδιά, ανανεωνόμαστε!! Πρέπει όλοι να το καταλάβουμε και να το ζήσουμε και τότε δε θα έχει σημασία το μπροστά νούμερο 2, 3, 4… Είναι φορές που θεωρώ πως είμαι ακόμη πολύ μικρή για δυο παιδιά και ο χρόνος θα με έπαιρνε λίιιιγο ακόμη, όμως ξέρω πως για μένα προσωπικά ήταν η κατάλληλη ηλικία. Κατάλληλη για να μπορώ σωματικά και ψυχικά να αφιερωθώ όπως θέλω, κατάλληλη για να μην είμαι ούτε ανώριμη αλλά ούτε και πολύ ώριμη, κατάλληλη γιατί μόλις θα μεγαλώσουν θα είμαι κι εγώ σε καλή ηλικία να το παίξω τρελή 50άρα – χαχαχα!!!!!!
30 λοιπόν και πολύ θα ήθελα να γιόρταζα σε ένα club χορεύοντας και πίνοντας αλλά γιόρτασα με το μεγάλο μου, να μου σβήνει τα κεράκια και το μικρό μου να κλωτσάει από μέσα!!
30 λοιπόν και όπως στα 10 και στα 15 ήθελα η τούρτα μου να έχει τόσα κεριά και όχι δυο απλά νούμερα, το ίδιο ήθελα και φέτος 30 διαφορετικά κεράκια, όμως αυτό δε θα ήταν τούρτα αλλά σουρωτήρι οπότε…
30 λοιπόν και να με χαίρονται και να τους χαίρομαι!
Υγεία σε όλους μας και τίποτα άλλο! Όλα τα υπόλοιπα μπορούμε να τα κανονίσουμε αν έχουμε την υγεία μας!!