Πρόσφατα μια μαμά με χαρακτήρισε ως μαμά πρότυπο στα social media στην ανάρτηση Δεύτερη εγκυμοσύνη και πρώτο παιδί! Σίγουρα την ευχαριστώ πολύ για αυτή της την κουβέντα και την εκτίμηση γιατί είναι πολύ σημαντικό να ακούς τέτοιες κουβέντες από μια άλλη μαμά δίχως ζήλια και ανταγωνισμό. Δεν κρύβω όπως ότι με έβαλε σε σκέψεις.
Υπάρχει άραγε η μαμά πρότυπο ή αλλιώς η τέλεια μαμά? Όλες οι μαμάδες δεν προσπαθούμε το καλύτερο για τα παιδιά μας? (εξαιρούνται οι ακραίες περιπτώσεις που κυριολεκτικά τα πετάνε – αυτές ανήκουν σε άλλη κατηγορία) Η καθεμιά με το δικό της τρόπο.
Μιλώντας σύμφωνα με τη δική μου προσπάθεια ξέρω πως δεν τα καταφέρνω να συμπεριφέρομαι πάντα όπως θέλω γιατί υπάρχουν στιγμές που δε μπορώ να με ελέγξω, ξέρω όμως πως όσο ο καιρός περνάει προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη και να μην επαναλαμβάνω όσα έχω κάνει και δε μου άρεσαν. Αυτό δεν κάνουν όλες οι μαμάδες που λατρεύουν τα ζουζούνια τους? Η καθεμιά με το δικό της τρόπο.
Και πιστεύω πως αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε η μία την καθημερινότητα της άλλης σίγουρα κάτι θα ‘ζηλεύαμε’ η μία από τη συμπεριφορά της άλλης. Κάποια θα έχει περισσότερη υπομονή, κάποια θα ασχολείται με τα παιδιά χωρίς να βαριέται, κάποια θα καταφέρνει να έχει το σπίτι αστραφτερό και σε τάξη, κάποια να μοιράζει το χρόνο της και για τον εαυτό της χωρίς τύψεις, κάποια να φροντίζει την εξωτερική της εμφάνιση, κάποια να έχει φοβερή καριέρα… Γιατί ισορροπία σε όλα δεν ξέρω αν μπορεί να βρεθεί με τους τόσους ρόλους που έχει να καλύψει η γυναίκα σήμερα!
Για μένα λοιπόν η τέλεια μαμά δεν υπάρχει όπως εννοούμε το τέλειο, σε όλα δηλαδή σωστή και αλάνθαστη. Για μένα είμαστε όλες τέλειες μαμάδες αφού τα μικράκια μας, μας κοιτούν και χαμογελούν. Η καθεμιά με το δικό της τρόπο!
Οπότε όταν μας πιάνουν τα άγχη και οι ανασφάλειες καλύτερα να κοιταζόμαστε στον καθρέπτη και να σκεφτόμαστε πόσα καταφέρνουμε καθημερινά και κάπου εκεί θα θυμηθούμε τι κάνουν και τα πλασματάκια μας και θα αναπτερωθεί το ηθικό μας!
