Έφτασε πάλι ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου! Σαν χθες θυμάμαι τον παππού μου – αχ! να’ναι καλά εκεί που είναι – που κάθε χρόνο στις 2 επετείους (28η και 25η) με ρωτούσε τι γιορτάζουμε.
Κάθε χρόνο, όχι δεν είμαι υπερβολική, αν όχι στο πανεπιστήμιο, σίγουρα μέχρι το λύκειο. Πάλι ρε παππού, έέλεγα. Λες να ήξερα πέρυσι και φέτος να ξέχασα. Το έβλεπα στο στο ύφος του πάντα περίμενε να ακούσει την απάντηση. Θυμάμαι ακόμη το ύφος ανακούφισης μόλις απαντούσα. Παρακολουθούσε ρεπορτάζ πρωινών εκπομπών που ρωτούσαν παιδιά που δεν ήξεραν και τρελαινόταν. Μα είναι δυνατόν, έλεγε. Τι κάνουν στο σχολείο, τι λένε οι γονείς. – Μήπως ανησυχούσε μη με βρουν οι κάμερες και απαντήσω λάθος?? Χι χι χι
Ας τον είχα ακόμη κι ας συνέχιζε να ρωτάει!
