Κι ενώ με το που γύρισα σπίτι με το μπεμπάκι και παρόλα τα άγχη μου περί θηλασμού ο Άγγελος συμπεριφέρθηκε όπως δεν περίμενα, κράτησε τα δικά του ωράρια θηλάσματος ξαφνικά κάτι άλλαξε…
Μάλλον χρειάστηκε 3 εβδομάδες για να συνηδειτοποιήσει ότι αυτό το νέο πλασμάτακι θα το έχουμε κάθε μέρα μαζί μας και μάλιστα θα του τρώει και χρόνο από την αποκλειστικότητα της μαμάς. Βέβαια η περίοδος αυτή συνέπαισε και με 4ημερο επαγγελματικό ταξίδι του μπαμπά, που τον έψαχνε διαρκώς κι όλο βούρκωνε. Ίσως φταίνε και όλα μαζί κι έτσι εκεί που είχα χαρεί πως τίποτα δεν είχε αλλάξει με τα του θηλασμού ξαφνικά άρχισε να ζητάει να θηλάζει και μέσα στην ημέρα και μέσα στη νύχτα αν ξυπνήσει.
Τις πρώτες ημέρες ζητούσε πιο πολύ και από το μπέμπη. Τι να κάνω, υπομονή η μάνα…. Τόσο πολύ που είχε σταματήσει σχεδόν κάθε άλλο φαγητό, έτρωγε μόνο φρούτα. Μετά από λίγες ημέρες άρχισε να ζητάει τις ίδιες ώρες με το μπέμπη και επίσης για φαγητό ούτε λόγος. Τις τελευταίες ημέρες μπορεί να φάει μαζί με το μπέμπη, μπορεί και όχι, μπορεί σε άσχετη στιγμή και ευτυχώς άρχισε πάλι να τρώει κανονικά φαγητό.
Πλέον αν δε θηλάζει ο μπέμπης για να έρθει να χωθεί κι αυτός και θέλει κάποια άσχετη στιγμή έχει διάφορους τρόπους. Ή θα το ρίξει στις μαλαγανιές και τα νάζια λέγοντας: Μαμά λίγο μιαμ μιαμ (μιαμ μιαμ είναι το συνθηματικό του θέλω να θηλάσω) ή θα βουρκώνει και δε θα μου λέει τίποτα αλλά αφού τον βλέπω το προτείνω από μόνη μου και η χαρά που κάνει είναι λες και του δίνω σοκολάτα, καραμέλα και παγωτό.
Έχω παρατηρήσει ότι τις φορές που βουρκώνει είναι συναισθηματικά πιεσμένος – θεωρώ λόγο ζήλιας – αλλά δεν είμαι και σίγουρη τι φταίει πάντα, μιας και ο μπέμπης μπορεί να κοιμάται και να παίζω μόνο με τον Άγγελο. Έχω παρατηρήσει σίγουρα πως δε ζητάει αλλά βουρκώνει όταν είναι ο μπαμπάς στο σπίτι ίσως γιατί κάποιες φορές του τη λέει: Πάλι μιαμ μιαμ εσυ..?
Και επίσης ζητάει αν τύχει να ασχοληθώ πολύ ώρα με δουλειές οπότε και βαρεθεί να παίζει μόνος του.
Κάνει και πισωγύρισμα στην πάνα, εκεί που είχε πάρει σειρά και μου τα έλεγε τα τσίσα. Το περίεργο είναι ότι όταν είμαστε μόνοι μας τα λέει ενώ όταν είναι ο μπαμπάς στο σπίτι δεν θα τα πει ποτέ. Ακόμη κι αν τον ρωτήσουμε θα πει όχι και θα πάει επι τόπου να τα κάνει κάπου εκτός από το μπάνιο.
Δυστυχώς δε μπορώ να καταλάβω τι κόλλημα τρώει με το μπαμπά. Ίσα ίσα που εγώ ασχολούμαι περισσότερο με το μπέμπη. Αν ας πούμε ζήλευε τόσο πολύ δε θα ξεσπούσε σε μένα ή το μπέμπη? Ή μήπως επειδή λείπει αρκετές ώρες κάθε μέρα? Είμαι αρκετά μπερδεμένη και προσπαθώ να βγάλω άκρη…
