Παίζουμε και ξαφνικά λέει ο Άγγελος, μαμά ένα άλλο παιχνίδι. Μαμά πάμε για ψώνια!
Εγώ: Τώρα βρε Αγγελάκο δεν προλαβαίνουμε είναι αργά.
Άγγελος: Όχι μαμά, στα ψέμματα!
Εγώ: Α! οκ, μπες στο αυτοκίνητο λοιπόν να πάμε..
Άγγελος: Όχι, αυτοκίνητο έχει χαλάσει.
Εγώ: Να πάμε τότε με το τρένο?
Άγγελος: Όχι, όλα τα τρένα χαλασμένα. Να πάμε με τα πόδια.
Εγώ: Μωρέ είναι πολύ μακριά με τα πόδια.
Άγγελος: Τότε πάμε με τη βάρκα.
Εγώ: Έχει θάλασσα από το σπίτι μέχρι τα μαγαζιά?
Άγγελος: Είναι μαγική βάρκα και πετάει! Ωχ, την έκλεψε κλέφτης, δεν είναι θέση της.
Εγώ: Και τώρα τι θα κάνουμε, με τι θα πάμε?
Άγγελος: Θα κάνουμε πουλιά, άνοιξε τα χέρια και πετάμε, τσίου τσίου…
Πετάξαμε λοιπόν σαν πουλιά κι εγώ πετάω από τη χαρά μου με όλα αυτά που ακούω καθημερινά!
