Πάει αρκετός καιρός που είχα λατρέψει την ιδέα από τη Μάχη, παίζοντας με παγωμένες τέμπερες αλλά για κάποιο λόγο δεν είχα εφαρμόσει. Έφτασε η μέρα όμως… Μόλις ανακοίνωσα στον Άγγελο πως θα ζωγραφίζαμε με παγάκια ξετρελάθηκε! Μετά το πρώτο χαμόγελο με ρώτησε αν θα μπορούσαμε να τα φάμε κιόλας! Μόλις είπα ναιιιιιι, το χαμόγελο έγινε ακόμη πιο μεγάλο!
Μπορεί η αρχική ιδέα να έλεγε να χρησιμοποιήσουμε τέμπερες, εγώ όμως είχα ήδη αποφασίσει να βάλω χρώματα ζαχαροπλαστικής γιατί πλέον έχουμε κι ένα δραστήριο μωρό, το οποίο σίγουρα θα ζήλευε και θα ζητούσε κι αυτό να πιάσει κανά παγάκι..
Ξεκινήσαμε λοιπόν την προετοιμασία! Επέλεξε ο Άγγελος μια από τις αγαπημένες του θήκες για παγάκια και δεν είναι άλλη από αυτή με τα φρουτάκια. Ρίξαμε λίγες σταγόνες από τα χρώματα ζαχαροπλαστικής, σε κάποιες κάναμε και συνδυασμούς των βασικών χρωμάτων. Γεμίσαμε με νεράκι και αμέσως κατάψυξη. Η αλήθεια είναι πως η ανυπομονησία του Άγγελου είχε βαρέσει κόκκινο, αφού κάθε λεπτό με ρωτούσε αν ήταν έτοιμο.
Μόλις οι ‘μπογιές’ μας είχαν παγώσει, τότε είπα το σύνθημά μας… Τα τα τα τα… Στρώσαμε αμέσως το τραπεζομάντηλο των χειροτεχνιών μας, πήραμε θέση και οι 3, αφαίρεσα τα παγάκια από τις θήκες και το παιχνίδι άρχισε! Ειλικρινά δεν ξέρω ποιος από τους τρεις μας είχε χάρηκε περισσότερο! Ο Άγγελος που κάναμε κάτι νέο και διαφορετικό? Ο μικρός που όλο κοιτούσε τα χεράκια του και τα ανοιγόκλεινε γιατί πιθανόν πάγωνε, αλλά δε σταματούσε να πιάνει τα παγάκια και να προσπαθεί να τα βάλει στο στόμα? Ή εγώ που έβλεπα και τους δυο να το απολαμβάνουν?!
Ασχοληθήκαμε κυριολεκτικά μέχρι να λιώσει και το τελευταίο παγάκι και εννοείται θα είναι από τις δραστηριότητες που θα ασχολούμαστε τακτικά ιδίως το καλοκαίρι!
[inlinkz_linkup id=632302 mode=1]
