Πέρυσι είχα ετοιμάσει χειροποίητα στολίδια για το δέντρο από τσόχα και λινάτσα γιατί είχα φοβηθεί μήπως ο μικρός αρχίσει να επιτίθεται στα στολίδια. Με μεγάλη χαρά διαπιστώνω πως δυο χρόνια τώρα δεν ασχολείται με το δέντρο παρά μόνο το κοιτάει και χαίρεται. Παίζει με τα ζωάκια της φάτνης και αυτό είναι όλο!!
Φέτος λοιπόν έψαχνα να ετοιμάσουμε κάτι διαφορετικό. Αποφάσισα να ετοιμάσουμε πάλι στολίδια χωρίς καν να ξέρω που θα τα χρησιμοποιούσαμε. Αγόρασα ξυλάκια – αυτά που μας κοιτάει ο παιδίατρος το λαιμό – δεν ξέρω αν έχουν ειδική ονομασία και πιάσαμε δουλειά.
Πήραμε μαρκαδόρους και αρχίσαμε να τα χρωματίζουμε σε διάφορες αποχρώσεις. Προσπαθούσα να ελέγχω λίγο τα χρώματα αλλά αν ο Άγγελος είχε διαφορετική άποψη, προσαρμοζόμουν, δεν του έκοβα την ‘έμπνευση’!!
Πιο πολύ από όλα ευχαριστηθήκαμε τα δεντράκια μιας και κολλούσαμε με κόλλα επάνω μπιχλιμπίδια – ή στη δική μας γλώσσα, μπίλιες. Φτιάξαμε αρκετά δεντράκια και μετά πήρε το μάτι μου αγιοβασιλάκια και χιονανθρωπάκια οπότε και δεν έχασα ευκαιρία να τα δοκιμάσουμε. Μια χαρά βγήκαν! Όπως θα έχετε καταλάβει, δεν απογοητεύομαι εύκολα. Για μένα σημασία έχει να χαίρεται ο μικρός και αυτό συμβαίνει ακόμη και όταν το αποτέλεσμα δεν είναι τέλειο!
Στο τέλος φτιάξαμε και ένα ταρανδάκι, αυτό πραγματικά το καταευχαριστηθήκαμε!!
Αφού είχαμε φτιάξει αρκετά στολίδια και δεν ήξερα τι να τα κάνω τα είχα σε ένα κουτί και κάθε μέρα τα κοιτούσα τα κοιτούσα ώσπου…. έβγαλα τις κουρτίνες της κουζίνας και τα κρέμασα στο κουρτινόξυλο!! Τι κι αν μείνουμε 2 μήνες χωρίς κουρτίνες?! Κάθε φορά που ο Άγγελος μπαίνει στην κουζίνα μου τα δειχνει και κάνει τόσες χαρές!!!! Να δω μόλις τα βγάλουμε τι θα γίνει!!
Πιστεύω άλλη μια εύκολη και χωρίς πολλά έξοδα κατασκευή για να δημιουργήσετε μαζί με τα ζουζούνια σας!!!!
