Ήταν πέρυσι που γνώρισα από τη Γιάννα του Όταν γεννήθηκα ξανά το παιχνίδι Κυνήγι αυγών ή egg hunting. Φέτος λοιπόν που το Πάσχα γνωρίζαμε πως θα το περάσουμε από νωρίς στο νησί σκέφτηκα να ετοιμάσω μια ημέρα με παιχνίδια διαφορετικά που δεν έχουμε ξαναπαίξει. Και γιατί όχι να μη συμμετέχουν και τα φιλαράκια μας. Με λίγο ψάξιμο στο διαδίκτυο συγκέντρωσα κι άλλα παιχνίδια για να γεμίσουμε ένα πρωινό. Και να τι ετοίμασα..
Κυνήγι σοκολατένιων αυγών
Για το κυνήγι των αυγών χρησιμοποίησα την ιδέα της Γιάννας και το έστησα με βάση τα χρώματα. Κάθε παιδάκι θα επελέγε ένα χρώμα και θα έψαχνε για αυτά τα αυγουλάκια. Ξεκίνησα λοιπόν με την κατασκευή των καλαθιών που θα κρατούσαν τα παιδάκια για να τοποθετούν τα αυγά που θα έβρισκαν. Κάποια στιγμή η μαμά μου μου είχε φέρει ένα ένθετο από ένα βιβλίο της με πλέξιμο, το οποίο είχε πασχαλινές κατασκευές. Σε αυτό λοιπόν βρήκα το πατρόν για ένα καλαθάκι-λαγουδάκι. Υπολόγισα τα μέγιστα παιδάκια που θα μπορούσαμε να έχουμε, ο Άγγελος επέλεξε τα χρώματα, χαρτόνια και ψαλίδια πήραν φωτιά. Τα καλαθάκια έτοιμα. Σειρά είχαν τα αυγουλάκια. Μικρά σοκολατένια αυγά, μέσα σε θηκάκια (για να μην έχω ατυχήματα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και της μεταφοράς), τυλιγμένα με γκοφρέ χαρτί του αντίστοιχου χρώματος.
Μεταφορά αυγών με κουτάλια
Ένα εύκολο και διασκεδαστικό παιχνίδι για 4χρονα αλλά και πιο μικρά παιδάκια. Εφοδιάστηκα αυγουλάκια από φενιζόλ, κουταλάκια πάντα έχω περίσσευμα από τα πάρτυ και φωλίτσες ώστε να τα τοποθετούν έφτιαξα πολύ απλά από πλαστικά βαθιά πιατάκια τα οποία διακόσμησα με χόρτο και επίσης αυγά από φενιζόλ.
Μπίλιες
Αγόρασα πολύχρωμα μπαλάκια από αυτά που φουσκώνουν με το νερό και τα έβαλα σε λεκάνη με νερό το προηγούμενο βράδυ. Το πρωί πριν το παιχνίδι έκρυψα μέσα μικρά παιχνιδάκια που έχουμε κερδίσει σε σοκολατένια αυγά έτσι ώστε ο καθένας να πάρει όποια βρει.
Βάψιμο αυγών
Προμηθεύτηκα κι άλλα αυγά από φενιζόλ, ολόλευκα αυτή τη φορά, πινέλα, δαχτυλομπογιές, ξυλάκια στικ
Κι αφού όλα τα είχα έτοιμα το ραντεβού ορίστηκε. Το πρωί εκείνης της ημέρας ο Άγγελος ξύπνησε με χαρά και αγωνία πότε θα ξεκινήσουμε. Κατέβηκα στην αυλή, έκρυψα τα αυγουλάκια, έστρωσα το τραπέζι, φάγαμε το πρωινό μας, έστηψα πορτοκάλια για όλους, μικρά σνακ για το ενδιάμεσο (τα οποία δε χρειάστηκαν, διότι δε σταματούσαν με τίποτα) και μακαρονάδα για μεσημεριανό.
Οι φωνές ακούγονται από το δρόμο και ο Άγγελος τρέχει στην αυλόπορτα ‘Μαμά ήρθαν!!!!!!’ Πόσο αυθόρμητα είναι τα 4χρονα, με το που μπήκαν στην αυλή.. Πότε θα ξεκινήσουμε? Τι θα κάνουμε? Ούτε καλημέρα, κυριολεκτικά!
Πρώτο παιχνίδι, το κυνήγι των αυγών. Δε ρίσκαρα να ξεκινήσουμε με άλλο και να τα ανακαλύψουν κατά λάθος. Ο καθένας επέλεξε και από ένα χρώμα, ευτυχώς χωρίς πρόβλημα ποιος θα πάρει ποιο χρώμα και ξεκίνησαν. Σήκωσαν όλη την αυλή στο πόδι. Δεν άφησαν γωνιά που να μη ψάξουν.
Το πιο ωραίο? Τα μικράκια της παρέας (1,5 και 2 χρονών) που κυνηγούσαν τα μεγάλα σαν ουρίτσες! Τα αυγά βρέθηκαν, τα καλαθάκια γέμισαν και για λίγο οι φώνες έπαψαν αφού όλα είχαν προσηλωθεί να ανοίξουν και να φάνε τα αυγουλάκια τους.
Με το που τελείωσαν βέβαια η ανυπομονησία για το επόμενο παιχνίδι και πάλι κορυφώθηκε. Κουταλάκια επέλεξαν σύμφωνα με τα καλαθάκια τους και το πέρα δώθε ξεκίνησε. Αυγά έπεφταν, αυγά ξανατοποθετούνταν στα κουταλάκια και τελικά έφταναν στις φωλίτσες τους. Τους άρεσε τόσο που έπαιξαν και δεύτερο γύρο.
Χαμός έγινε με το επόμενο παιχνίδι και τα μπαλάκια. Ήταν το παιχνίδι που τα απασχόλησε την περισσότερη ώρα. Τα παιχνίδια που είχα κρύψει απλά τους πέρασαν αδιάφορα. Τα έβγαλαν από μέσα, πήραν κουβαδάκια, φτυαράκια, κουταλάκια, φορτηγά, ότι παιχνίδι υπήρχε μπροστά στα μάτια τους και δε σταματούσαν να ασχολούνται με τις μπίλιες. Τις οποίες μόλις βαρέθηκαν τις έριξαν όλες κάτω και άρχισαν να τις πατούν. Η αυλή έγινε πολύχρωμη και οι φατσούλες ήταν γεμάτες χαμόγελα.
Τελευταίο παιχνίδι το βάψιμο των αυγών. Στερεώσαμε τα αυγά στα στικ για να τα βάψουν πιο εύκολα και στη συνέχει να σταθούν για να στεγνώσουν. Αν και τους είχα εννιά διαφορετικά χρώματα, όσο περνούσε η ώρα σταμάτησαν να ξεπλένουν τα πινελάκια τους και στο τέλος τα περισσότερα ήταν σχεδόν ίδια. Τι σημασία έχει, μπορεί εγώ να τα έβλεπα μουντζουρωμένα, όμως οι δημιουργοί τους χάρηκαν και μάλιστα στο τέλος ο καθένας ξεχώρισε τα δικά του.
Το πρωινό αυτό τελείωσε αργά το μεσημέρι, τρώγοντας μακαρόνια με φατσούλες κοκκινισμένες, κουρασμένες και τόσο χαρούμενες!
Καλό και ευλογημένο Πάσχα να έχουμε και φυσικά διάθεση να δημιουργούμε και να παρατηρούμε τις όμορφες στιγμές που περνάνε από μπροστά μας!
