Γιορτάζω πρώτη φορά, θα έλεγε το μικρό μου αντράκι πριν μέρες, αν μιλούσε. Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε μια συμαζεμένη γιορτούλα, χωρίς πολύ κόσμο. Open party – χαχαχα – στα γενέθλια που θα καταλαβαίνει λίγο περισσότερο. Έτσι λίγες ημέρες πριν σκεφτόμουν και σκεφτόμουν και σκεφτόμουν τι θα μπορούσα να ετοιμάσω, έτσι για να έχουμε κάτι να συζητάμε μεταξύ μας και φυσικά να χαίρεται και ο Άγγελος μετά από χρόνια, βλέποντας φωτογραφίες. Να το αποτέλεσμα….
Αρχικά σκέφτηκα, έτσι για την πλάκα να δώσω και προσκλήσεις – τέτοιο event – είναι δυνατόν να γίνει χωρίς προσκλήσεις? Οπότε έπρεπε να σκεφτώ κι ένα θέμα πάνω στο οποίο θα βασιζόμουν. Σκέφτηκα κάτι απλό και εύκολο, πολύχρωμα σημαιάκια. Ξεκίνησα σχεδιάζοντας την πρόσκληση, στην πορεία σκέφτηκα να ετοιμάσω και αυτοκόλλητα για τα τσαντάκια των δώρων των καλεσμένων και βέβαια δε θα έλειπε ευχαριστήριο καρτάκι από το δωράκι..
   |
Έφτιαξα και διάφορα ατομικά γλυκάκια για το μπουφέ καθώς και ένα banner με σημαιάκια σε διάφορα χρώματα. Εννοείται ετοίμασα και ευχολόγιο, πρώτη γιορτή χωρίς ευχές, ε όχι. Δεν ξέρω πως μου ήρθε η ιδέα αλλά έκοψα χαρτόνι σε διάφορα χρώματα με τριγωνικό σχήμα για να τα βάλω μετά σα banner στο δωμάτιο του μικρού. Πραγματικά πολύ καλή ιδέα και όχι δεν την έχω δει κάπου.
    |
Τέλος η τούρτα, ένα αγαπημένο μας σοκολατένιο γλυκό με απλή διακόσμηση, έτσι για το καλό, πολύχρωμα σημαιάκια και πάλι!
 |
Αυτά τα λίγα, που ομόρφυναν το χώρο μας όμως!
Τώρα στα γενέθλια…
Καλά εννοείται ο μικρός δεν κατάλαβε τίποτα, ίσως είδε πιο πολύ χρώμα στο σαλόνι μας και παιχνίδια να το κατακλύζουν, τα οποία η μαμά έκανε σα μικρό παιδί να τα ανοίξει και να ττου δώσει να παίξουν!! Έβλπεπε τον κόσμο να περιμένει από αυτόν να κάνει τα πάντα. Άγγελε κάνε κου πε πε και παλαμάκια, χαμογέλα μου λίγο, πες μπαμπά, πέτα μου τη μπάλα…
Άραγε αν μπορούσε να μιλήσει τι θα έλεγε…
