Το μικρό μας ζουζούνι πριν λίγες ημέρες έγινε 2! Ένα μήνα πριν το πάρτυ βρισκόμασταν στο νησί οπότε από προετοιμασίες κυριολεκτικά τίποτα. Λίγο πριν την επιστροφή μας με ρώτησε ο Άγγελος τι θα του ετοιμάζαμε. Εννοείται η απάντησή μου δε μπορούσε να είναι άλλη από το ΄Μην ανησυχείς κάτι γρήγορο θα σκεφτεί η μαμά.’ Φυσικά δε μπορούσε να γίνει αλλιώς. Με το που επιστρέψαμε άρχισα να σκέφτομαι τι απλό και όμορφο και ταυτόχρονα να αρέσει στο μικρό θα μπορούσα να κάνω. Αυτό που σκέφτηκα αυτό και έκανα. Χρωματιστά σημαιάκια, δεκάδες χρωματιστά μπαλόνια και εύκολα στην κατασκευή παιχνίδια κυρίως με μπαλόνια.
Πάρτυ χωρίς προκλήσεις δεν κάνω ποτέ, έστω κι αν οι καλεσμένοι παραλαμβάνουν τις προσκλήσεις την ημέρα του πάρτυ! Πιο απλές δε γινόταν αλλά ο μικρούλης, που θεωρώ δεν κατάλαβε τι είναι, μόλις είδε την πρώτη χαμογελούσε και φώναζε στον αδερφό του ‘Αλελά ατό εγώ = Άγγελε αυτό είναι για μένα’ Λευκό χαρτόνι λοιπόν σε διαστάσεις που χώρεσα ένα αρκετά μεγάλο 2 και τις απαραίτητες πληροφορίες για το πάρτυ.
Την επόμενη κατασκευούλα την πήρε το μάτι μου στο pinterest. Άνισα στρογγυλά χαρτόνια στο νούμερο που θες. Προσωπικά τα έκανα όλα το ίδιο μέγεθος επειδή το θεώρησα πιο εύκολο και τα κρέμασα από τα κουρτινόξυλα!
Για όποιον το επιχειρήσει τα άνισα έδειχναν πιο όμορφα 🙂
Το πρώτο παιχνίδι ο Άγγελος είπε πως ήταν μια διαφορετική πινιάτα μιας και θα έπεφταν καραμελίτσες. Το ετοίμασα σε λίγα λεπτά. Χρειάστηκα ένα ρολό από χαρτί κουζίνας, χαρτί γκοφρέ σε διάφορα χρώματα, χρωματιστές κορδέλες και καραμελίτσες. Τύλιξα το ρολό με το γκοφρέ, λίγο από κάθε χρώμα. Στη συνέχεια τύλιξα τις καραμέλες με γκοφρέ δημιουργώντας ένα εξωτερικό κάλυμα πάλι σε μορφή καραμέλας και από τη μία πλευρά άφησα πιο μακριές τις κορδελίτσες για να καταφέρω να τις κρεμάσω από το ρολό. Ε αυτή ήταν όλη η διαδικασία προετοιμασίας.
Την ώρα του πάρτυ ανέβηκα σε μια καρέκλα και με τη σειρά περνούσε ένα ένα παιδάκι για να πάρει την καραμελίτσα του. Εγώ ανεβοκατέβαζα το χέρι μου για να τα δυσκολεύω λιγάκι κι αυτά αν και ανυπόμονα γελούσαν!
Το μεγάλο χαμό τον έκανα με τα μπαλόνια. Το προηγούμενο πρωί φούσκωσα 80, τα περισσότερα από τα οποία χρησιμοποιήσα για στολισμό στο μπαλκόνι, στο σαλόνι, στην εξώπορτα. Εκτός απο τα μικρά που είχαν τρελαθεί με το πόσα μπαλόνια είχε το σπίτι, είχα χαζέψει κι εγώ από τη χρωματιστή όψη του σπιτιού. Τι όμορφο και χαρούμενο έδειχνε. Ανήμερα το πρωί φούσκωσα άλλα 10 για κάποιες προσθήκες στη διακόσμηση, της τελευταίας στιγμής. Συνολικά 90 μπαλόνια που μόλις το πάρτυ έφτανε στο τέλος του τα κατέβασα όλα και τους τα έδωσα να τα σκάσουν.. Χαμός, χαμόγελα και μπαμ μπουμ παντού..
Κάπως έτσι άλλο ένα πάρτυ έφτασε στο τέλος του! Να έχουμε όλοι την υγεία μας, αυτός για να προχωράει τη ζωή του κι εμείς για να τον καμαρώνουμε!
