Για κάποιους ο τίτλος είναι αρκετός για να καταλάβουν με ποια μαμά θα ασχοληθούμε σήμερα. Για τους υπόλοιπους, έχω να σας παρουσιάσω την Εύη μια μαμά, νοικοκυρά και blogger (βλέπε Mama’s’n’Papas) που αν και μιλάμε αρκετό καιρό, με αυτή τη συνέντευξη ανακάλυψα και εγώ πολλά νέα πράγματα!
Καταρχήν πες μας λίγα πράγματα για σένα για να σε γνωρίσουν και όσοι τυχόν δε σε ξέρουν.
Το κανονικό μου όνομα είναι Ευγνωσία..το πήρα φυσικά από την γλυκιά μου γιαγιά απλά για ευνόητους λόγους με φωνάζουν Εύη ή Βιβή.. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην αγαπημένη μου Θεσσαλονίκη, ανατολικά της συμπρωτεύουσας και σπούδασα Θεολογία… Είμαι το 3ο και κακομαθημένο παιδί της οικογένειας.. Είχα την ευτυχία να έχω μεγαλύτερα αδέρφια, τα οποία ακόμη και σήμερα με στηρίζουν και με προσέχουν και ας βρίσκομαι 500 χλμ μακριά τους. Επίσης, είχα την ευτυχία να με φέρουν στη ζωή δυο πολύ ερωτευμένοι άνθρωποι, που ήταν μαζί από τα 12 χρόνια της ζωής τους και οι οποίοι θα ήταν ακόμη ερωτευμένοι αν δεν τους χώριζε ο θάνατος. Η οικογένειά μου με έκανε αυτό που είμαι σήμερα.. πεισματάρα, δυναμική, εγωίστρια, ισχυρογνώμων, ευαίσθητη, ονειροπόλα, δουλευταρού, ψυχαναγκαστική με την τάξη και την καθαριότητα και άλλα πολλά.. Λατρεύω ότι έχει να κάνει με Αγγλία, Λονδίνο, αγγλική γλώσσα και γλωσσολογία, Αγκάθα Κρίστυ, Τζέην Όστεν, σοκολάτα, ψώνια, Louis Vuitton και Chanel.. Δεν μπορώ να αντισταθώ σε ακριβές τσάντες και παπούτσια.. Και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς φίλους.. Δεν διστάζω να γνωρίζω καινούργιους ανθρώπους ακόμη και σε αυτήν την ηλικία.. Και, τέλος, δεν χορταίνω να παίζω, να μιλάω και να τραγουδάω με τα παιδιά μου..
Κατάγεσαι από τη Θεσσαλονίκη πως και πήρες τη μεγάλη απόφαση να ζήσεις στην Αθήνα? Θα επέστρεφες?
Την μεγάλη αυτή απόφαση την πήρε ο άντρας μου, εξ ανάγκης και λόγω υποχρεώσεων της δουλειάς.. Είχαμε μετακομίσει και στο παρελθόν στην Αθήνα, πριν κάνουμε τα παιδιά μας, πάλι λόγω της δουλειάς μας.. Πίστευα ότι θα κρατούσε για λίγο όπως και την πρώτη φορά.. Η ζωή, όμως, δεν μας τα φέρνει πάντα όπως προβλέπουμε ή όπως ονειρευόμαστε.. Προς το παρόν ζούμε εδώ… Εύχομαι όχι για πολλά χρόνια ακόμη.. Ένα θα σου πω…αν ερχόταν τώρα και μου έλεγε ότι αύριο μετακομίζουμε δεν θα το σκεφτόμουν ούτε στιγμή.. Και νύχτα που λέει ο λόγος θα έφευγα.. Χωρίς καμία σκέψη..
Μαμά δυο παιδιών σε μικρή ηλίκια για τα σημερινά δεδομένα. Από μικρή ονειρευόσουν να κάνεις νωρίς οικογένεια ή έτυχε το timing?
Δεν ήμουν ποτέ από τα κορίτσια που ονειρευόταν την ημέρα του γάμου της.. Δεν μου άρεσαν ποτέ τα νυφικά και οι γάμοι οι φανταχτεροί.. Δεν σκέφτηκα ποτέ τον εαυτό μου με παιδί.. Πόσο μάλλον με 2.. Αν ρωτήσεις τη μαμά μου θα σου πει ότι από τα 18 μου έλεγα «εγώ δεν θα παντρευτώ ποτέ».. δεν ήθελα να με περιορίζει κανείς και τίποτα.. τα αδέρφια μου (κατά πολύ μεγαλύτερά μου σε ηλικία) είχαν ήδη σχηματίσει τη δική τους οικογένεια και ήμουν πολύ ευτυχισμένη θεία.. έπαιζα μαζί τους.. χοροπηδούσα.. γλεντούσα.. χαιρόμουν.. αλλά μέχρι εκεί..Έλα όμως που από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα με τον Δημήτρη άλλαξαν όλα μέσα μου.. Από το 1ο μας ραντεβού μου έλεγε θα ‘ρθω να σε ζητήσω από τη μαμά σου αύριο κιόλας.. Το πίστευε και το πίστευα και εγώ.. Και έτσι, τώρα, μετά από 6 χρόνια κοινής ζωής έχουμε 2 παιδιά.. Δεν ξέρω αν είναι θέμα timing…ίσως για μένα να ήταν λιγάκι νωρίς να κάνω παιδιά ..δεν ξέρω.. Είναι θέμα ποιον έχεις δίπλα σου.. Κατά πόσο σου βγάζει ασφάλεια ότι θα καταφέρεις να δημιουργήσεις μαζί του αυτό που εσύ έχεις σαν πρότυπο από την οικογένειά σου.. Το μόνο σίγουρο είναι μόνο με τον Δημήτρη θα έκανα παιδιά..
Τι λατρεύεις να κάνεις με τα παιδάκια σου καθημερινά ή σχεδόν καθημερινά?
Λατρεύω να βάζουμε τραγούδια και αυτά να χορεύουν σαν παλαβά.. Αυτό που με ξεπερνά είναι ότι αν και είναι μια σταλιά έχουν τον ρυθμό μέσα τους.. Είναι καθημερινή ασχολία μας.. Ευτυχώς πήραν από μένα…(χιχιχιχ)… Επίσης, δεν χορταίνω να τους διαβάζω ιστορίες ή να δημιουργώ εγώ δικές μου..
Τι σε φοβίζει και τι σε χαροποιεί για το μέλλον των παιδιών σου?
Αυτό που με φοβίζει περισσότερο είναι οι επιλογές τους.. Το αν θα είναι καλοί μαθητές… αν θα καταφέρουν να σπουδάσουν και φυσικά με ποιές παρέες θα επιλέξουν να πορευτούν μαζί.. Θέλω πολύ να έχουμε σχέση ειλικρινή και βαθιά.. Να μου εκμυστηρεύονται τα πάντα.. από το πιο ασήμαντο μέχρι και το πιο σοβαρό.. Αυτό που θα με χαροποιούσε για το μέλλον τους είναι να καταφέρουν να σταθούν στην κοινωνία με αξιοπρέπεια, να είναι υπεύθυνοι των πράξεων τους, ευτυχισμένοι με τις επιλογές τους και φυσικά να διαλέξουν να σπουδάσουν στο εξωτερικό.. γιατί όχι να μείνουν και εκεί… Εγώ θα είμαι δίπλα τους σε ότι και αν αποφασίσουν..
Πως είναι μια μαμά όλη μέρα στο σπίτι με δυο παιδιά? Πως καταφέρνεις να βρίσκεις χρόνο για σένα ή δεν καταφέρνεις?
Η αλήθεια είναι ότι η καθημερινότητά μας δεν είναι δύσκολη.. Έχω το προτέρημα να είμαι του προγράμματος οπότε όλα γίνονται στην ώρα τους και με πρόγραμμα… Πλέον παίζουν μεταξύ τους και αυτό είναι καλό.. Φυσικά υπάρχουν και δύσκολες ημέρες που θέλω να πάρω τα βουνά αλλά αυτές οι ιδέες μου φεύγουν από το μυαλό γρήγορα..ευτυχώς…. Φροτντίζω να βγαίνουμε κάθε μέρα έξω ώστε να αλλάζουμε παραστάσεις και να παίρνουμε και τον αέρα μας που λέει ο λόγος.. Για μένα βρίσκω χρόνο τις ώρες που κοιμούνται και όταν βλέπω ότι συνεργάζονται και παίζουν ήσυχα…. Ευτυχώς αυτό συμβαίνει συχνά τον τελευταίο καιρό..
Τι είναι αυτό που λατρεύεις να κάνεις για την Εύη?
Λατρεύω να φτιάχνω γλυκά, να διαβάζω ξένη λογοτεχνία.. Λατρεύω επίσης να ταξιδεύω..ειδικά αν πρόκειται να πεταχτώ στο Λονδίνο..μου αρκούν 2 βράδια πραγματικά.. Δεν χρειάζομαι παραπάνω.. Μια ρουφιξιά του αέρα του και πάλι πίσω.. Και φυσικά σαν γυναίκα λατρεύω να περιποιούμαι τον εαυτό μου.. Δεν ξεχνώ ποτέ τις κρέμες μου και τα καλλυντικά μου.. Τέλος, φροντίζω μια φορά το χρόνο να αγοράσω μια τσάντα (πολυπόθητη – πολυτελείας).. Αυτά δεν ξεχνώ να κάνω για την Εύη..
Ασχολείσαι και με το blogging, μίλας μας λίγο για το blogοσπιτάκι σου.
Το blogging για μένα είναι μια διέξοδος.. ένας τρόπος διαφυγής από τα καθημερινά.. Μια πόρτα που άνοιξε και κάθε μέρα γνωρίζω νέο κόσμο..μαθαίνω καινούργια πράγματα..προσκομίζω νέες εμπειρίες διαβάζοντας ξένα blogs και προσπαθώ να κλέψω λιγάκι από την κουλτούρα τους.. Δεν έχω ούτε ένα χρόνο στο χώρο αυτό και ήδη έχω διευρίνει τον κύκλο μου…Έχω γνωρίσει πολύ αξιόλογο κόσμο μέσα από αυτό.. Είναι ένα είδος ψυχοθεραπείας, πλέον, για μένα μιας και είμαι πολύ μακριά από τους αγαπημένους μου ανθρώπους και φίλους.. Το bloggoσπιτάκι μου το αγαπώ πάρα πολύ και το σέβομαι.. Είναι όλη μου η ζωή εκεί μέσα..Οι δραστηριότητές μας με τα παιδιά, τα ταξίδια με τον άντρα μου και την υπόλοιπη οικογένεια, οι αγωνίες μου, οι σκέψεις μου τα βράδια δίπλα στο τζάκι με ένα cocktail στο χέρι, οι φιλοφρονήσεις μου, οι αμπελοφιλοσοφίες μου, οι μαγειρικές μου και η αγάπη μου για το Λονδίνο… Αγαπώ καθετί μέσα σε αυτό και γύρω από αυτό.. Εύχομαι να έχω τη δυνατότητα για πολλά πολλά χρόνια να μοιράζομαι τις σκέψεις μου μέσα από αυτό..
Αυτά από τη γλυκιά Εύη, η οποία ξέχασε να μας χαιρετήσει όπως κάνει μέσα από τις αναρτήσεις της ‘Σας μαμαδογλυκοφιλώ’ – το συμπληρώνω εγώ και ελπίζω να τη βρήκατε απολαυστική…!
Γλυκό μου Ευούλι σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!
